'อย่ามาห้ามฉันร้องไห้และเสียใจ ปล่อยให้ร้องไปดีกว่า' เป็นเพลงที่โจ บอยสเก๊าท์ร้องก่อนที่จะเกิดอาการผิดปรกติจนล้มฟุบไป ท่ามกลางความตกใจของแฟนและเพื่อนร่วมวง
....รู้ตัวอีกที ธเนศ ฉิมท้วม หรือ"โจ บอยสเก๊าท์"ก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับ
ทำไมสื่อถึงให้ความสนใจการเสียชีวิตของ "โจ บอยสเก๊าท์" แน่นอนสิ่งหนึ่งมันสะท้อนถึงการขาดความรู้ในการทำปฐมพยาบาลเบื้องต้น หรือ CPR แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกเขาคือวงดนตรีที่เป็นตำนานวงหนึ่งในยุค 90
หากแกรมมี่มี U.H.T. คีตามี Dr.Kids อาร์เอสก็มี บอยสเก๊าท์ เป็นผู้บุกเบิกยุคบอยแบนด์แบบบับเบิ้ลกัมป๊อปในยุค 90 การวางบุคลิกของ 3 คนที่ลงตัวทั้ง ต๊ะ ฌาณิศ ใหญ่เสมอ บุคลิกห้าวจริงจังและจริงใจ ดิ๊บ ธนพงศ์ คล้ายพงศ์พันธ์ บุคลิกดูหล่อๆแต่กะล่อน ส่วนโจ ธเนศ ฉิมท้วม หนุ่มหน้าตี๋อารมณ์ดี เป็นสูตรผสมที่ลงตัวให้บอยแบนด์นี้ประสบความสำเร็จ (แฟนๆ จะเรียกกันว่า บอยเก๊าท์ๆ)
จริงๆสามคนนี้เคยโคจรกันมาในภาพยนตร์ อนึ่ง...คิดถึงพอสังเขป ของผู้กำกับบรมครูผู้ล่วงลับ บัณฑิต ฤทธิถกล ก่อนที่จะมีโอกาสออกเทปร่วมกันภายใต้สังกัดอาร์เอส อัลบั้มแรก "ไว้ลายไม่ใช่เล่น" สร้างปรากฏการณ์ถล่มทลายถึงขั้นเปลี่ยนปก
ทุกวันนี้ตามร้านคาราโอเกะเรายังคงได้ยินเพลง ปอดปอด หรือ ขอคืน ที่ต๊ะเป็นคนร้องนำเสมอ แต่ในอัลบั้มนั้นยังอุดมไปด้วยเพลงป๊อปชั้นดีอย่าง "อย่ามาห้าม" เป็นอกหักแมนๆที่กลายเป็นสัญลักษณ์คู่กับโจ รวมไปถึงเพลง "คิขุอาโนเนะ" เพลงอารมณ์กวนเสียดสีกระแสบ้าญี่ปุ่นของ ดิ๊บ
เคยอ่านสัมภาษณ์ ตูน บอดี้สแลม ว่าการรวมตัวกันของวง"ละอ่อน"(ที่ต่อมากลายเป็น บอดี้สแลม) เกิดจากงานเข้าค่ายลูกเสือ ตูน และเภา ออกมาร้องเพลง "ขอคืน"ร่วมกัน เรียกได้ว่าความดังของชุดแรก แค่ดนตรีขึ้นทุกคนก็ร้องกันได้
นอกจากเพลงแล้วก็ยังตามมาด้วยแฟชั่นการแต่งตัว เช่นการใส่เสื้อยืดข้างในแล้วใส่เสื้อเชิร์ตทับสไตล์ต๊ะ หมวกเบเร่ต์แบบดิ๊บ หรือแว่นตาสีสันแบบโจ เรียกได้ว่าไปเดินตามบันไดหน้าห้างสยามสแควร์เราจะเห็นคนแต่งตัวแนวนี้อย่างแน่นอน
ส่วนอัลบั้มที่ 2 "แก๊งค์ใจง่าย" ที่บุคลิกของวงดูโตขึ้น เป็นวัยรุ่นตอนปลายมีความกวนมากขึ้น นอกจากเพลงเปิดตัวชื่อเดียวกับอัลบั้มยังมีเพลงช้าๆที่เพราะอย่าง "คำว่ารัก"ของต๊ะ และ "ทำใจไม่ถูก"ของโจอีกด้วย แม้จะไม่ดังเท่ากับชุดแรกแต่ถือว่าประสบความสำเร็จ หลังจาากนั้นแต่ละคนก็แยกย้ายไปตามหาฝัน ทั้งเป็นนักแสดง พิธีกร หรือ โจ บอยสเก๊าท์เคยได้รับบทบาทผู้สื่อข่าวกีฬา
อาร์เอสมียุคทองในช่วงบอยแบนด์อยู่ 10 ปี ตั้งแต่ 2536 -2546 หากศักราชความยิ่งใหญ่เปิดด้วยบอยสเก๊าท์ และจบลงด้วย D2B ทั้งสองวงก็มีสมาชิกที่จากแฟนๆไปอย่ากระทันหัน เหลือไว้แค่ความทรงจำดีๆ เพลงเพราะๆ และเรื่องราวที่ไว้พูดคุุยกับเพื่อนให้รำลึกถึงวัยรุ่นและวัยเยาว์ต่อไป
