วันที่ 6 ต.ค. 2565 จรยุทธ จตุรพรประสิทธิ์ ว่าที่ผู้สมัคร ส.ส.กทม. เขตยานนาวา-บางคอแหลม พรรคก้าวไกล ในฐานะที่ปรึกษากรรมาธิการพัฒนาการเมือง กล่าวว่า 6 ต.ค. ปีนี้ครบรอบ 46 ปี เหตุการณ์การล้อมปราบนักศึกษาประชาชนอย่างโหดเหี้ยมที่สุดครั้งหนึ่งของประวัติศาสตร์มนุษยชาติ โดยไม่มีผู้ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำอันโหดร้ายดังกล่าว ปล่อยให้เลือนหายไปกับกาลเวลา กระทั่งมีความพยายามลบเหตุการณ์นี้ออกไปจากความทรงจำทางสังคมอีกด้วย

"เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่ใกล้ชิดกับครอบครัวบิดาเข้าป่าเพื่อเข้าร่วมกับกองทัพปลดแอกประชาชนแห่งประเทศไทย เพื่อเรียกร้องสิทธิประชาธิปไตย ส่วนมารดาถูกจับช่วงสายของวันที่ 6 ต.ค. 2519 ถูกคุมขังอยู่เป็นอาทิตย์จนกว่าจะได้ประกันตัวออกมา หลังจากนั้นคุณแม่ได้เคลื่อนไหวอยู่ในเมือง เพื่อเป็นกำลังสนับสนุน ส่งเงิน ส่งของ ส่งยารักษาโรค ส่งกำลังต่างๆเข้าป่าเพื่อสนับสนุนการเคลื่อนไหวของนักรบปฏิวัติที่อยู่ในป่า ดังนั้นเหตุการณ์ 6 ตุลาของทุกปีคือการรำลึกถึงการต่อสู้ของทุกคนในครอบครัวที่เคียงข้างกับประชาชนอีกจำนวนมากในช่วงเวลานั้น พวกเราไม่ลืม และการไม่ลืมจะเป็นเหมือนสิ่งกระตุกเตือนสังคมไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ซ้ำรอยเดิมอีก แต่ในทางกลับกันหากพยายามทำให้สังคมลืม วงจรเดิมๆก็กลับมาอีก ไม่ว่าความพยายามสร้างสถานการณ์ขัดแย้งของประชาชนเพื่อเป็นข้ออ้างเพื่อปูทางไปสู่การยึดอำนาจรัฐประหาร หรือเป็นข้ออ้างเพื่อการล้อมปราบประชาชนดังเช่น เหตุการณ์ตากใบ การล้อมปราบคนเสื้อแดง พ.ค. 2553 หรือการสลายการชุมนุม จับกุมคุมตัวนักศึกษาประชาชนที่ออกมาต่อต้านรัฐและชูข้อเสนอปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ในช่วงที่ผ่านมา"

จรยุทธ กล่าวต่อว่า นอกจากการรำลึกเพื่อให้เราไม่ลืมและไม่ถูกปลุกปั่นสร้างความเกลียดชังกันในหมู่ประชาชนแล้ว การเรียนรู้และทำความเข้าใจต่อประวัติศาสตร์บาดแผลอย่างเป็นระบบก็เป็นสิ่งสำคัญ ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้ควรอยู่ในแบบเรียนเพื่อให้เด็กๆของเราได้รับรู้ถึงความผิดพลาด เข้าใจต้นสายปลายเหตุ และหาทางป้องกันเพื่อที่จะไม่เดินย่ำ ซ้ำรอยความผิดพลาด และสำคัญที่สุดคือ เพื่อไม่ให้ความชอบธรรมต่ออาชญากรรมโดยรัฐเกิดขึ้นได้อีกต่อไป