นายชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์ อดีตนักการเมือง โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊ก ระบุถึงกรณีคณะกรรมการเลือกตั้ง(กกต.) เตรียมพิจารณากรณีนายธนาธร จึงรุ่งเรือกิจ หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ ปล่อยเงินกู้พรรคอนาคตใหม่ จำนวน191 ล้านบาท ว่า มีหลายคนถามความเห็นตน เรื่องนายธนาธรให้พรรคอนาคตใหม่กู้ยืมเงิน

ในฐานะที่เคยเป็นหัวหน้าพรรค จัดตั้งพรรคเองเหมือนนายธนาธร เข้าใจดีว่าการดำเนินการพรรคการเมืองจะต้องใช้ทุนจำนวนมากเพื่อสานต่ออุดมการณ์ พรรคเล็กมีทุนน้อยใครจะมาอยู่ด้วยเป็นธรรมชาติการเมืองไทย การจะเป็น ส.ส. ได้ต้องเดินด้วยเงินทุน ยิ่งโดยเฉพาะเวลาหาเสียง อาทิ ค่าป้าย ค่ารถหาเสียง ค่าทีมงาน เป็นต้น 

ชูวิทย์ ระบุเพิ่มเติมว่า แต่การกู้ยืมเงินนั้น มีความแตกต่างกันระหว่างพรรคการเมืองกับบริษัทเพราะ 1. บริษัททำธุรกิจการค้าหากำไร เมื่อไปกู้เงินใครก็ต้องใช้คืน บวกดอกเบี้ยด้วย หากบริษัทขาดทุน ไม่มีเงินชดใช้ ก็จะต้องถูกฟ้องร้องเพื่อเรียกเงินคืน 2. พรรคการเมืองนั้นเป็นงานอาสาทำเพื่อบ้านเมือง ไม่ได้หวังกำไรเป็นตัวเงิน แต่กำไรคือประโยชน์ของประเทศชาติ เมื่อพรรคการเมืองกู้เงินจึงไม่รู้ว่าจะเอากำไรที่ไหนไปคืนคนที่ให้ยืมเงินมา

3. ที่สำคัญคือ คนให้กู้ดันเป็นหัวหน้าพรรคเสียเอง หากให้กู้แล้วไม่มีเงินคืน จะไปฟ้องร้องพรรคที่ตัวเองเป็นหัวหน้าได้หรือ ไม่มีใครที่ให้กู้เงินไปแล้วไม่หวังจะได้เงินคืน และเมื่อให้กู้ยืมไปแล้วก็ต้องมีความเกรงอกเกรงใจกัน อย่างชาวบ้านทั่วไป หากไปยืมเงินใคร ความเป็นลูกหนี้ก็ต้องเกรงใจเจ้าหนี้เป็นของธรรมดา หรือที่เรียกว่าเป็น “หนี้บุญคุณ”

หากเป็นบริษัทถ้าไม่มีเงินจ่ายคืนเงินกู้ ก็ยึดหุ้นเข้ามาบริหารกิจการเอง เข้าครอบงำบริษัท หรือตั้งนอมินีมาบริหารงาน แต่เมื่อเป็นพรรคการเมือง หากไม่มีเงินคืนแล้วนายธนาธรจะทำยังไง เงินให้กู้เป็นร้อยล้าน แล้วไม่มีคืน ก็หยวนไปอย่างนี้คงไม่มี

ชูวิทย์ เห็นว่า เรื่องนี้ กกต. คงต้องส่งให้ศาลพิจารณาอีก นึกแล้วนายธราธรคงชินกับการทำธุรกิจการค้า เพราะเวลาไปบอกว่าให้ใครกู้เงิน สถานะความเป็น เจ้าหนี้มันดีกว่า ไม่มีใครเขาจะคุยว่าตัวเองเป็นลูกหนี้แต่พอนายธนาธรเอาไปพูดในสมาคมผู้สื่อข่าวต่างประเทศ ว่าตัวเองเป็นเจ้าหนี้ให้พรรคกู้เงิน จึงเป็นเรื่องเป็นราว

ก่อนระบุทิ้งท้ายว่า งานนี้นายธนาธรคงไม่รอดอีกตามเคย แม้อุดมการณ์แรงกล้า แต่ต้องมาตกม้าตาย เป็นฝ่ายค้านมันชีช้ำอย่างนี้ สู้เป็นรัฐบาลไม่ได้ ผิดมันก็เป็นถูกได้หน้าตาเฉย