ปัญหากระบวนการเรียกร้องเอกราชและการแบ่งแยกดินแดน ไม่ได้มีเฉพาะในไทย แต่เป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นทั่วโลก และหนึ่งในกรณีตัวอย่างของกระบวนการแบ่งแยกดินแดนที่เก่าแก่ที่สุด ก็คือการเรียกร้องเอกราชในไอร์แลนด์เหนือ ที่ในปัจจุบันได้คลี่คลายลงอย่างสันติ
ภาพการก่อการร้ายในลักษณะนี้ เป็นภาพที่คนอังกฤษ รวมถึงประชาชนทั่วโลกในยุค 20-30 ปีที่แล้วเห็นกันจนชินตา เนื่องจากในยุคนั้น เป็นช่วงเวลาที่การต่อสู้เรียกร้องเอกราชในไอร์แลนด์เหนือเข้มข้นถึงขีดสุด มีการก่อการร้ายรายวัน โดยเฉพาะการพุ่งเป้าสังหารไปที่นักการเมืองระดับสูงของอังกฤษหลายต่อหลายคน หนึ่งในนั้นรวมถึงลอร์ดหลุยส์ เมาท์แบทเทน ผู้สำเร็จราชการแห่งอินเดียซึ่งเป็นพระญาติสนิทของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งอังกฤษ
ความขัดแย้งในไอร์แลนด์เหนือ มีรากเหง้าคล้ายคลึงกับปัญหาจังหวัดชายแดนภาคใต้ของไทย นั่นก็คือมีรากฐานความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ยาวนานเกี่ยวกับการแบ่งแยกระหว่างชาวคริสต์นิกายคาธอลิกที่เป็นเชื้อชาติไอริช และต้องการให้ไอร์แลนด์เหนือเข้าร่วมเป็นหนึ่งเดียวกับสาธารณรัฐไอร์แลนด์ กับชาวคริสต์โปรเตสแตนท์ที่ต้องการอยู่เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักรต่อไป
ความแตกแยกทางเชื้อชาติและศาสนาที่ว่านี้ถูกซ้ำเติมด้วยการกระทำของรัฐบาลอังกฤษ ที่ให้สิทธิพิเศษกับชาวโปรเตสแตนท์มากกว่าชาวไอริชคาธอลิก สร้างความโกรธแค้นให้กับคนไอริชที่รู้สึกว่าตนเองเป็นชนกลุ่มน้อยที่ถูกรังแก จนกลายเป็นการรวมกลุ่มต่อต้านการปกครองของรัฐบาลกลางที่ลอนดอนในที่สุด
ในการต่อสู้ที่ยาวนานนับตั้งแต่ทศวรรศที่ 1960 เป็นต้นมา มีหลายกลุ่มที่มีบทบาทโดดเด่นในความขัดแย้งนี้ แต่กลุ่มที่เป็นที่รู้จัก และถือว่ามีอิทธิพลมากที่สุด ก็คือกลุ่ม IRA หรือกองกำลังสาธารณรัฐไอแลนด์ ที่สร้างความปั่นป่วนในพื้นที่ไอร์แลนด์เหนือ รวมถึงในอังกฤษอย่างต่อเนื่อง ผ่านการวางระเบิดสถานที่ราชการ รวมถึงลอบสังหารนักการเมืองและบุคคลสำคัญระดับประเทศ โดยมีจุดประสงค์เพื่อทำลายความน่าเชื่อถือของรัฐบาลกรุงลอนดอน ว่าไม่สามารถปกป้องคุ้มครองประชาชนได้
อย่างไรก็ตาม แนวทางก่อการร้ายเช่นนี้ ได้ผลเพียงในระยะแรกๆ แต่เมื่อผ่านไปกว่า 10 ปี ประชาชนในพื้นที่ก็เริ่มชินชากับเหตุการณ์ความรุนแรงเช่นนี้ จนในที่สุดกลุ่ม IRA รวมถึงกลุ่มติดอาวุธอื่นๆ อีกหลายกลุ่มก็ยอมเข้าสู่กระบวนการเจรจาสันติภาพกับรัฐบาลอังกฤษ ซึ่งใช้เวลานานหลายปี กว่าจะได้ผลเป็นรูปธรรมออกมาเป็นสนธิสัญญา Good Friday เมื่อปี 2541 ซึ่งถือเป็นการสิ้นสุดกระบวนการแบ่งแยกดินแดนในไอร์แลนด์เหนือ ด้วยการให้ทุกฝ่ายยอมรับว่าไอร์แลนด์เหนือเป็นส่วนหนึ่งของอังกฤษ จนกว่าประชาชนส่วนใหญ่ในพื้นที่จะลงประชามติเป็นอื่น
นับจากมีการประกาศสนธิสัญญา Good Friday จนถึงปัจจุบัน เป็นระยะเวลาถึง 15 ปีแล้ว เรียกได้ว่าความรุนแรงในไอร์แลนด์เหนือยุติลงเกือบจะเด็ดขาด เหลือเพียงกลุ่มหัวรุนแรงสุดโต่งไม่กี่กลุ่มที่ยังคงก่อความไม่สงบอยู่เป็นระยะๆ แต่ก็ไม่ได้รับการยอมรับจากคนในพื้นที่มากนัก ทำให้กรณีการเจรจาสันติภาพในไอร์แลนด์เหนือ ได้รับการยกย่องให้เป็นกรณีตัวอย่างของการจัดการปัญหาแบ่งแยกดินแดนที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดกรณีหนึ่งในปัจจุบัน
