ที่ผ่านมาหลายคนอาจเข้าใจผิดว่า เทศกาล"สงกรานต์" คือปีใหม่ของไทยเท่านั้น แต่ความจริงแล้ว เป็นประเพณีการรดน้ำขอขมาที่มีมาอย่างช้านานในอาเซียน

สงกรานต์ไม่ได้เป็นประเพณีที่มีแค่ในประเทศไทยอย่างที่หลายคนคิดและเข้าใจ แต่เป็นพฤติกรรมที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ผสมผสานกับการรดน้ำขอขมาตามประเพณีพื้นเมือง ซึ่งเป็นวัฒนธรรมร่วมของภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ก่อนจะรับพิธีกรรมต้อนรับการโคจรข้ามของพระอาทิตย์จากราศีมีนไปราศีเมษ ของแขกพราหมณ์ในอินเดีย หรือปีใหม่แขก ที่แพร่หลายเข้าสู่อุษาคเนย์ , สุวรรณภูมิ และไทย เมื่อหลัง พ.ศ. 1000 พร้อมๆกับศาสนาพราหมณ์และพุทธ 

คุณสุจิตต์ระบุว่า พฤติกรรมสาดน้ำอย่างก้าวร้าวรุนแรงนี้ เป็นที่นิยมแพร่หลายในไทยไม่เกิน 50 ปีที่ผ่านมา แต่น่าจะเริ่มขึ้นในพม่า เพื่อแสดงออกทางการเมืองต่อต้านอังกฤษเจ้าอาณานิคม อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีหลักฐานใดๆ ระบุว่ามีการสาดน้ำใส่กันในอินเดีย แต่จะมีการไปสรงน้ำเทวรูป หรือผู้สูงวัย และการสาดน้ำสงกรานต์ก็ไม่ได้มาจากเทศกาลโฮลีในอินเดียอย่างที่หลายคนเข้าใจ

สงกรานต์ในศาสนาพราหมณ์ เป็นพ��ธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ของชาววังหรือชนชั้นสูง ตั้งแต่พระเจ้าแผ่นดินลงไปจนถึงเจ้านาย ขุนนาง ข้าราชการ ก่อนจะเริ่มทยอยเป็นที่รู้จักของชาวบ้านในช่วงต้นรัตนโกสินทร์ แล้วผนวกกับการละเล่นตามความเชื่อของศาสนาผีของชาวบ้านไปเป็นประเพณีสงกรานต์

ในทุกประเทศที่รับอารยธรรมอินเดียมา ล้วนมีสงกรานต์เป็นปีใหม่ของตนเอง เช่น ปีใหม่พม่า, ปีใหม่ลาว รวมถึงปีใหม่สิบสองปันนา ส่วนความเชื่อที่ว่า สงกรานต์เป็นปีใหม่ของไทย น่าจะเกิดขึ้นมาในช่วงสมัยที่จอมพล ป. พิบูลสงคราม ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ที่พยายามสร้างวาทกรรมความเป็นไทยเป็นของตัวเอง