หากผู้บริโภครู้ว่าเสื้อผ้าราคาถูกเหล่านี้มีเบื้องหลังคือการกดขี่แรงงาน พวกเขาจะยังเห็นแก่ราคาที่ล่อใจ และยอมซื้อมันมาใส่ โดยเพิกเฉยต่อเบื้องหลังอันน่าเศร้าหรือไม่ 
        
ใครๆก็ชอบเสื้อผ้าลดราคา หรือราคาถูก แต่เคยคิดไหมว่าของราคาถูกเหล่านี้ ออกสู่ท้องตลาดในราคาที่แสนถูกได้เพราะอะไร เกือบทั้งหมดเกิดจากการกดค่าแรง ใช้แรงงานเด็ก และแรงงานทาสในประเทศกำลังพัฒนา คำถามที่น่าสนใจก็คือ หากผู้บริโภครู้ว่าเสื้อผ้าราคาถูกเหล่านี้มีเบื้องหลังคือการกดขี่แรงงาน พวกเขาจะยังเห็นแก่ราคาที่ล่อใจ และยอมซื้อมันมาใส่ โดยเพิกเฉยต่อเบื้องหลังอันน่าเศร้าหรือไม่

แคมเปญ Fashion Revolution ซึ่งเป็นแคมเปญที่มีผู้เข้าร่วมใน 71 ประเทศ เรียกร้องให้สังคมสนใจปัญหากดขี่แรงงานในอุตสาหกรรมแฟชั่น ทดสอบจิตใจของผู้บริโภคด้วยการนำตู้ขายเสื้ออัตโนมัติไปตั้งกลางกรุงเบอร์ลิน ขายเสื้อในราคาเพียง 2 ยูโร หรือ 74 บาท ซึ่งถูกอย่างเหลือเชื่อ ปรากฏว่ามีผู้ให้ความสนใจเป็นจำนวนมาก แต่เมื่อพวกเขาหยอดเงินซื้อตั๋ว ก็ต้องเจอกับสิ่งที่ไม่คาดคิด

แทนที่จะได้เสื้อ ตู้อัตโนมัติกลับบอกเล่าเรื่องราวเบื้องหลังเสื้อ 2 ยูโร ว่ามันทำโดยแรงงานหญิงในประเทศกำลังพัฒนา ที่ได้ค่าแรงเพียง 13 เซนต์ต่อชั่วโมง หรือวันละไม่ถึง 40 บาท พร้อมกับถามผู้ซื้อว่า จะยังซื้อเสื้อ 2 ยูโร หรือจะบริจาค ซึ่งน่าดีใจที่ผู้ซื้อส่วนใหญ่ตัดสินใจบริจาคเงินเพื่อช่วยเหลือแรงงานเหล่านี้ มากกว่ายอมรับเสื้อ

Fashion Revolution ย้ำว่า บททดสอบนี้ทำให้รู้ได้ว่าหากผู้บริโภครู้ว่าพวกเขากำลังซื้อของราคาถูกที่ได้มาจากการเอารัดเอาเปรียบแรงงาน เกือบทุกคนก็พร้อมที่จะไม่ซื้อ เพราะฉะนั้น สิ่งสำคัญก็คือต้องสร้างความตระหนักในสังคมให้ได้มากที่สุดว่าเสื้อผ้าและของใช้ราคาถูก แลกมาด้วยความทุกข์ยากมากเพียงใด