หนึ่งในเทรนด์สมัยใหม่ของวัยรุ่นจีน ณ ขณะนี้ คงหนีไม่พ้นการ "จูงผักกาด" ไปตามสถามที่ต่างๆ ซึ่งหลายคนสงสัยว่าพวกเขาจูงผักกาดไปเพื่ออะไร ประท้วงรัฐบาลจีนหรือรณรงค์เพื่อสิทธิมนุษย์ชนใช่หรือไม่ ปรากฏว่า คำตอบที่ได้จากวัยรุ่นเหล่านั้นคือ "การแก้เหงา" เสมือนเป็นเพื่อนร่วมเดินทาง ประหนึ่งสุนัขที่ไม่เห่า ไม่กัดผู้อื่น และไม่ต้องให้อาหาร

 

หนึ่งในวัยรุ่นที่จูงผักกาดกล่าวว่า การจูงผักกาดช่วยไม่ให้เขารู้สึกเหงา ทั้งยังช่วยส่งถ่ายความคิดในแง่ลบของเขาไปยังผักกาดได้ด้วย ทำให้เขารู้สึกดีมากกว่าเมื่อก่อน ขณะเดียวกัน เวลาจูงผักกาดไปไหนจะมีคนเข้ามาทักทาย สอบถามเกี่ยวกับผักกาด ซึ่งช่วยให้รู้จักเพื่อนใหม่ ทำความรู้จักกันได้อย่างง่ายดาย และเมื่อผักกาดเน่าเสียเขาสามารถโยนมันทิ้งได้ เพื่อการระบายอารมณ์อย่างหนึ่ง

 

ส่วนนักจิตวิทยามองว่า การจูงผักกาดเป็นหนึ่งในวิธีจัดการความรู้สึกเหงาและหดหู่ อย่างไรก็ตาม การนำผักกาดมาเป็นเพื่อนนั้น คงทดแทนมนุษย์ที่เราสามารถพูดคุย หรือให้คำปรึกษาไม่ได้อย่างแน่นอน

 

อันที่จริง การจูงผักกาดไม่ได้เป็นของใหม่ในจีนแต่อย่างใด เพราะมันเคยเป็นหนึ่งในงานศิลปะของฮั่นปิง ศิลปินชาวจีนเมื่อสิบปีก่อน ที่เคยจูงผักกาดแล้วถ่ายภาพตามสถานที่สำคัญของจีนมาแล้วเช่น จตุรัสเทียนอันเหมิน พระราชวังต้องห้าม กำแพงเมืองจีน รวมทั้ง ไทม์สแควร์ และช็องเซลีเซด้วย

 

ฮั่นปิง กล่าวว่า ผลงานของเขาแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของผักกาด ซึ่งเป็นดัชนีชี้วัดความเป็นอยู่ของคนจีนในชนบทได้เป็นอย่างดี หากฤดูหนาวปีไหนสามารถเก็บผักกาดและถนอมอาหารได้มาก เท่ากับว่าชีวิตในฤดูหนาวจะมีความเป็นอยู่ที่ดี ทั้งยังแสดงให้เห็นความเหลื่อมลํ้าทางเศรษฐกิจในจีนอีกด้วย