รายการ สุมหัวคิด  ประจำวันที่ 15 เมษายน 2565

วิกฤตเศรษฐกิจของประเทศตอนนี้ ถือว่าหนักกว่าตอนเกิดวิกฤตต้มยำกุ้งเมื่อปี 2540 เพราะสถานการณ์ช่วงนั้น แม้สถาบันการเงินจะมีปัญหา แต่เรายังสามารถมีรายได้จากการท่องเที่ยว หรือถ้าใครตกงานก็ยังกลับไปประกอบอาชีพเกษตรกรรมได้ ต่างกับยุคนี้ที่ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ก็ไร้ทางออก ถือเป็นยุค “มารดาแห่งวิกฤตทั้งมวลมารวมตัวกัน”

ขณะที่รัฐบาลก็ได้แต่คุยโวว่าเตรียมแผนพลิกฟื้นเศรษฐกิจไว้แล้ว แต่กลับไม่ยอมเปิดเผยหรือลงมือทำ ได้แต่ใช้วิธีกู้มาแจกประคองเศรษฐกิจไปวัน ๆ ซึ่งไม่มีทางที่จะแก้วิกฤตอันสลับซับซ้อนนี้ได้ อย่างเช่นกรณีปุ๋ยแพงขึ้น 200% แต่รัฐบาลก็ไม่ได้ใช้สถานะความเป็นกลางระหว่างประเทศคู่สงครามไปเจรจาขอซื้อโดยตรงหรือไม่คิดที่จะผลิตปุ๋ยเอง ทั้งที่มีศักยภาพที่จะทำได้ ทั้งหมดทั้งมวลมาจากการมีผู้นำที่ไร้ประสิทธิภาพนั่นเอง